Ποίημα είναι μια λογοτεχνική σύνθεση με ρυθμό και προσεγμένη έκφραση. Κάθε ποίημα αποτελείται από στίχους που συνήθως φτιάχνουν μικρές ομάδες που λέγονται στροφές.
Ανάλογα με τις συλλαβές που έχει ένας στίχος ονομάζεται οκτασύλλαβος, δωδεκασύλλαβος, δεκαπεντασύλλαβος κλπ.
Ανάλογα με τις συλλαβές που έχει ένας στίχος ονομάζεται οκτασύλλαβος, δωδεκασύλλαβος, δεκαπεντασύλλαβος κλπ.
Η ομοιοκαταληξία δίνει στο ποίημα ρυθμό και αρμονία, το κάνει εύηχο (ακούγεται πιο όμορφα) και μας βοηθάει να το θυμόμαστε.
Στο ποίημά μας ομοιοκαταληκτούν ο πρώτος με τον τρίτο στίχο. Αυτού του είδους η ομοιοκαταληξία λέγεται πλεκτή.
ΣΤΡΟΦΗ
Ένα ρυθμικό σύνολο από περισσότερους στίχους αποτελεί τη στροφή. Κάθε στροφή κλείνει συνήθως και ολόκληρο νόημα. Στα τυπωμένα ποιήματα, ανάμεσα από τις διάφορες στροφές, μεσολαβεί ένα λευκό διάστημα. Στην ελληνική ποίηση η στροφή αποτελείται συνήθως από τέσσερις στίχους. Υπάρχουν όμως και στροφές με τρεις, πέντε, έξι ή οχτώ στίχους.
ΜΕΤΡΟ
Οι αρχαίοι Έλληνες βάσιζαν το μετρικό τους σύστημα στην προσωδία, δηλαδή στην εναλλαγή συλλαβών πού ήσαν μακρές ή βραχείες. Αλλά η διάκριση σε μακρά και βραχέα σιγά - σιγά εγκαταλείφθηκε (κατά τούς πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες). Κι έτσι η νέα ποίηση αναγκάστηκε να πάρει ως βάση τού μετρικού της συστήματος τον τόνο. Θεώρησε δηλαδή ως μακρά την τονισμένη συλλαβή και ως βραχεία την άτονη.
Το σύστημα αυτό λέγεται και τονικό σύστημα.
Η εναλλαγή λοιπόν κατά ορισμένο σύστημα τονισμένων και άτονων συλλαβών αποτελεί το μέτρο.
Τα μέτρα (μετρικοί πόδες) στη νεοελληνική ποίηση είναι πέντε : ο ίαμβος, ο τροχαίος, ο ανάπαιστος, ο δάκτυλος, και ο αμφίβραχυς.
Α'. ΙΑΜΒΙΚΟ ΜΕΤΡΟ
Το ιαμβικό μέτρο περιλαμβάνει δυο συλλαβές από τις οποίες τονίζεται ή δεύτερη. (υ_). Σε ιαμβικό μέτρο, π.χ. είναι γραμμένη η «Ξανθούλα» τού Σολωμού:
(Τραγουδώντας το ρυθμικά ακούγεται κάπως έτσι: νανά - νανά - νανά )
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου